Bothriochloa ischaemum
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Chiendent à balai, Barbon.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Bothriochloa ischaemum & Vinca major
Bothriochloa ischaemum
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Chiendent à balai, Barbon.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Erbo Taio : 20 à 80 cm Fueio : costo paralèlo Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Bothriochloa Famiho : Poaceae Famiho classico : Graminaceae Ordre : Poales
Coulour de la flour : Vióuleto Petalo : ges Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 8 cm Flourido : Estiéu - Autouno
Sòu : Ca (Si) Autour basso e auto : 0 à 1300 m Aparado : Noun Setèmbre à óutoubre
Liò : Tepiero seco - Roucaio - Routo - Esboudèu Estànci : Termoumediterran à Coulinen Couroulougi : Cousmoupoulito Ref. sc. : Bothriochloa ischaemum (L.) Keng, 1936
Vinca major
Apocynaceae
Àutri noum : Pervinco, Prouvençalo, Piéucelage.
Nom en français : Grande pervenche.
Descripcioun :Pervènco di gràndi flour bluio, emé de fueio largo de mai de 3 cm, un pau en formo de cor. Li sepalo soun longo e cihado. S'atrobo en ribo d'aigo (ripilsivo) mai peréu dins li baragno e tóuti li relarg un pau fres. Souvènt cultivado, se pòu naturalisa proche dis oustau.
Usanço :Emai siegue vertuouso, touto la planto es empouisounanto, e pèr acò la fau emplega emé forço avisamen. Di fueio èi tirado de la vincamino qu'èi bono pèr la circulacioun dóu sang e l'óussigenacioun di tarnavello en raport emé lou destrachimen ; s'emplego peréu pèr sougna li léucemìo. La pervènco èi pourtado coume ensigne pèr li mantenèire dóu Felibrige (vèire çai-contro).
Port : Erbo Taio : 15 à 50 cm Fueio : alterno Tipe bioulougico : Camefite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Vinca Famiho : Apocynaceae Ordre : Gentianales
Coulour de la flour : Bluio Petalo : 5 Ø (o loungour) flour : 2,5 à 5 cm Flourido : Printèms Ivèr
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 800 m Aparado : Noun Janvié à jun
Liò : Ribiero - Prado umido - Baragno - Esscoumbre Estànci : Termoumediterran à Coulinen Couroulougi : Eurimediterrano Ref. sc. : Vinca major L., 1753